Kral çıplak kardeşim! Çocuk aklı ile söylüyor: “Kral çıplak”. Yıllar geçiyor ve bağırmayı kesiyor çocuk. Çünkü büyüyor. Sessiz kalmayı tercih ediyor. Görmedim, duymadım, bilmiyorum diyor…
Yalan kavramı zeki insanların işidir aslında. Çünkü dürüstlüğün aksine iyi bir hafıza gerektirir. Söylenen yalanla eşleşecek parçalar gerektirir. Bir parça diğer parçaya uymadığında mantıkla özleşmeyip kendi kendini ele verir. Kastım zeki insanlar yalan söyler değildir. Ancak zekasını farklı kullanan ve basamakları hızlı tırmanmak isteyen insanlarla doludur, bu dünya.
Dobralar vardır bir de; sözünü esirgemeyen ve yerli yersiz çıplaklığı da, çarpıklığı da söyleyebilen. Çok sevdiğim hocam İlker Kaldı bir yazısında “laf ishali insanlar” sözünü kullanmıştı. Dobralıkla, laf ishali olmuş insanların arasındaki çizgiyi de ayırt etmek lazım. Biri sözünü sakınmaz, öbürünün ağzında tadını dahi anlamadığı bakla ıslanmaz.
Suskunlar var birde. Susanlar; yeri ve zamanı gelmeyen, tarafları belli olmayanlar. Karışmaz, bulaşmaz, akmaz ve kokmazlar. Fazlasını katmaz, yaratmaz, komutla çalışır, dünyaya vakit doldurmaya gelmiş ruhani yaratıklar gibi dolanırlar.
Her ortamda olur; dört mevsim geçişli insan tipleri. Bazen çok yakındır, sıcacık böyle. Çok içten sarılır size, iltifata boğar, abartılı sevgi gösterir. Aniden rüzgar çıkar, kasırga gelir, saçları savrulur. Bir hava, bir endam! Yanınızdan geçip gidiverir. İdare etmeyi öğrendiğinizde çatışma yaşamazsınız. Ancak zihin yorarlar ve değişkenlikleri değişmez bu inanların.
Ben yaptımcılar vardır. “Ben buldum, ben buldum” diye gezerler etrafta. Yeni bir iş konusu ile karşılaştıklarında yüz ifadeleri son derece bezgindir. Çünkü hep yoğunlardır ve çok yorgunlardır. Sonra ekip ile organize olur, işi bir güzel dağıtırlar. Çalışanların aralarında gezerken, ne kadar yoğun olduğunu söyler, homurdanarak dolanırlar. Yapılacak işin sonu geldiğinde enerjileri yerine gelir. Ekip ile birlik olur. “Ben yaptım, ben yaptım” diye herkesten önce ödülü havaya kaldırırlar. Çok iyi satış yaparlar ancak sessizi ezer, dobra ile saç saça baş başa girişirler. 🙂
İnsan var, bir de müsveddesi!
İş var. Yapacak çok iş var. Bir ucundan bir ucuna fayda sağlayıp, sonunda bayrağı teslim edeceğiniz bir hayat var! Son var! Defin yerleri sıralı… Hayatın sonu var! Ancak sona varmadan önce yapılacak çok güzel şeyler de var…
Sokak duvarlarına kazınmış bir sözde dediği gibi:
Hatice Bulut
İnsan Kaynakları Danışmanı & Eğitmen
