Biraz sert olacak. Kim bilir, belki yazıda geçen karakterlerden biri bu yazıyı okuyup, biraz kırılacak. Ancak “iş yaşamına dair yaşanmışlıklardan ders çıkarmaksa amaç, etik değerleri bana sorgulatan bu anıyı paylaşmakta görevimdir” diyerek başlıyorum anlatmaya:
Geçen haftalarda yakın bir arkadaşım eleman ihtiyaçları ile ilgili bir bilgi verdi. İnsan Kaynakları’nda görevlendirilmek üzere dönemsel bir eleman ihtiyaçları var. İnsan Kaynakları’nda tecrübe edinmek isteyen kişilerin ilgisini çekebilecek bir pozisyon. Şirket de işi öğrenme konusunda bir hazine.
Eyvallah! “Tecrübesiz almıyorlar hocam” diyen arkadaşlar, ne güzel bir fırsat sizler için değil mi?
Bakın sonrasında ne oldu?
Aklıma daha önce insan kaynakları uzmanlığı ile ilgili benden eğitim almış biri geldi. Kişinin, aldığı bu eğitim sonrası farklı firmalarda kısa dönemli ön büro ve sekreterlik pozisyonlarında çalışmaları olmuştu. İnsan Kaynakları’nı öğrenmek konusunda çok istekli olmasına karşın tecrübesiz olduğu gerekçesi ile bu alanda işbaşı yapma şansı yakalayamamıştı. Ara ara beni arayıp bu konudaki derdini ve kendisine uygun bir iş olursa çok çalışmak istediğini aktarırdı. Hatta başlangıç için maaşın ya da özlük haklarının hiç önemi olmadığını, sadece deneyim kazanabileceği yerler aradığını defalarca dile getirmişti.
İşte fırsat!
Arkadaşıma “çok istekli biri vardı, istersen bir arayayım, görüşürsünüz, uygun olursa alırsınız” dedim. “Tabii” dedi, güvenerek. Yanında aradım. Tüm şartları ve kurumu aktararak pozisyon için başvurabileceğini belirttim. Karşımdaki ses son derece minnettar ve sevinçliydi. “Hocam bu fırsatı bana verdiğiniz için çok teşekkür ederim” diyordu, sürekli. Telefon numaralarını verdim ve randevulaşmalarını söyledim.
Her şey harika! Güzel bir duruma vesile oldum. Hem sevdiğim bir arkadaşımın ve sevdiğim bir kurumun arayışına bir öneri sundum, hem de bu alanda tecrübe isteyen birinin fırsat yakalamasına aracı oldum.
Peki ya sonra?
İlerleyen günlerde eleman arayışında olan arkadaşım beni aradı ve bu çok istekli arkadaşımıza ulaşamadığını söyledi. İşsiz kaldığı tüm dönemlerde beni arayan ve aslında İnsan Kaynakları’nda çalışmak istediğini ama fırsat verilmediğini söyleyen, kendisini bu görüşme fırsatı için aradığımda müteşekkir olan arkadaşımız kendisine gelen telefonları açmamış, geri dönüşte de bulunmamıştı. Kişinin işe istekliliğinden çok emin olduğum için “bir sorun vardır belki” diye iyi niyetli yaklaştım. “Bir de ben arayayım” dedim. Aradım. Bu sefer karşımdaki kişi son derece donuk bir ifade ile “aa evet, duymamışımdır, ben arayayım, kendilerini” dedi. Ancak yine aramamış… Bana da tekrar dönmedi ve bir açıklamada bulunmadı.
Muhtemel olasılıklar:
İşin şartlarını beğenmemiş olabilir. Çok normal. Tabii ki bir işe başlangıç yapmak için yalnızca istihdam edecek olanın istemesi değil adayında istemesi gerekir.
Başka bir iş bulmuş olabilir. Çok normal. Kendisine daha uygun imkanlar veren ve devamlılığını öngördüğü bir yer tercih sebebidir.
Dönemsel bir çalışma olduğu için riskli bulmuş olabilir. Çok normal. Sözleşmeler belirsiz süreli olursa kişiyi güvende hissettirir. Bir yıl sonra tekrar iş arayışına girmekten kaygı duymuş olabilir.
…
Peki nedir etik kuralları bozan:
- Kimse kimseyi işe almış değil. Mülakat gerçekleşmemiş. Sadece mülakata çağırılabilme ile ilgili bir fırsat oluşturulmuş. Aranan kişi istekli bir şekilde geleceğini belirtmiş. Ancak hemen ardından telefonları açmamış ve açıklama yapmamış. İhtiyacına uygun birini bulması durumunda işe alımını gerçekleştirecek olan arkadaşımın zamanından ve emeğinden alıkoymuş.
Etik olan; o telefonu açmak, görüşmeye gelmekten vazgeçti ise usulünce söylemek olurdu.
2. İş konusundaki istekliliğine inanarak yardımcı olmak istediğim biri ile sevdiğim bir kurum arasında tamamen gönüllü bir aracı olmak isterken beni de mahcup duruma düşürdü.
Etik olan; o açıklama bana da yapılabilirdi.
Bundan sonra:
Bu kişi beni ilerleyen günlerde başka bir iş için ararsa yardımcı olur muyum? Hayır.
Bu kişiye referans olur muyum? Hayır.
Meslek edinmek istediğiniz alanlarda tecrübe edinmek için işi yerinde öğretebilecek fırsatları doğru değerlendirmeniz gerekir. Tabii ki dönemsel bir iş düzeni kaygı yaratabilir. Ancak böyle bir ilan için görüşme fırsatı karşınıza çıkarda sonrasında kaygılanıp vazgeçerseniz lütfen bunu usulünce izah ediniz. Henüz alınmış bile değilsiniz.
Dip not: Etik değerleri olmayan kişiler zaten İnsan Kaynakları mesleğine gönül vermesinler…
Hatice Bulut
İnsan Kaynakları Danışmanı & Eğitmen
